Germany

Ich habe erst vor kurzem einen Artikel gelesen, das eine Bioköchin lieber ins Gefängnis geht, als in ihrer Küche Plastik als Schneidebrett...

Remco Havermans zou nu zelf bijvoorbeeld nooit meer een suikerspin eten. Terwijl hij dat als kind heerlijk vond. “Verandering van smaak lijkt samen te hangen met groei want als je groeit heb je energie nodig en suiker levert die energie. Daarom voelen kinderen zich aangetrokken tot zoet. Natuurlijk zitten er in vet ook veel calorieën (die weer energie leveren) maar vet heeft niet zo’n uitgesproken smaak zoals iets zoets”. Toch blijven we op latere leeftijd ook bepaalde voorkeuren houden. Ligt dat aan onze genen? Of kun je alles maar dan ook alles leren eten? Volgens Havermans ligt het voor een deel aan onze genen maar is het een combinatie van beide. Genen en gewenning. “Dat wordt bijvoorbeeld onderzocht met het stofje prop”, weet hij te vertellend. “Dat smaakt bitter. Sommige mensen proeven het helemaal niet en anderen ervaren het juist als heel bitter. Het wordt een beetje op een postzegel gedaan zodat mensen het kunnen proeven.” Bah, bitter Mensen die prop als bitter ervaren zijn dus gevoeliger voor bittere smaken en zullen deze smaken dan ook minder lekker vinden. Dat is genetische bepaald. Interessant. Maar kunnen ook die mensen alles leren eten? Want mijn vriendengroep die voor een groot deel bestaat uit stevige koffiedrinkers en enthousiaste bierliefhebbers zijn ook niet grootgebracht met bier en koffie. Wat volgens Remco Havermans helpt is dingen gewoon eerst iets zoeter maken....